Twoje dziecko długo siedzi przy komputerze, grając w gry? Zastanawiasz się nad konsekwencjami?
Gry komputerowe zostały stworzone przede wszystkim dla rozrywki, lecz nie jest to ich jedyna funkcja. Na przykład, symulacja życia uczy Gracza planowania. Jeśli ma on za zadanie zapewnienie swojej postaci dachu nad głową, to ten cel zmusza go do zastanowienia: Lepiej kupić mieszkanie czy zbudować dom? Ile pieniędzy będę musiał odłożyć, jeśli chcę założyć rodzinę? Jakie umiejętności rozwijać, by zdobyć wymarzoną pracę?… itp. Natomiast gry logiczne uczą m. in. analizowania, przewidywania możliwości kolejnych ruchów oraz rozpracowywania schematów danej gry. Z kolei zręcznościówki wymagają szybkości działania. A gry przygodowe? Zachęcają do rozwiązywania różnych zagadek.
Gry komputerowe Counter-Strike
To zaledwie kilka przykładów, a celów gier może być mnóstwo i jedne na drugie mogą się na siebie nakładać. Wymaga to nie lada planowania i wielozadaniowości. Ale jak wiadomo, dziecko szybko się uczy i jest w stanie sprostać wyzwaniom, jakie stawia przed nim dana gra.
Nie chodzi więc o to, by zakazać dziecku grać w gry, lecz we wszystkim znaleźć umiar oraz kontrolować, w jakie gra ono gry. Kluczem jest dobranie ich do wieku naszego podopiecznego jak również do jego poziomu wrażliwości. Warto też pomóc dziecku w organizacji swojego czasu wolnego – by potrafiło go przeznaczyć zarówno na naukę, jak i na rozrywkę.
Oczywiście że tak. Gry komputerowe pomagają w nauce angielskiego oraz pracy zespołowej!